ارائه اینترنت بدون محدودیت مکانی در ابتدا یک رویا بود؛ اما حالا استارلینک در راستای تحقق این رویا قدم برداشته و روزبه‌روز به آن نزدیک‌تر می‌شود. با توجه به پیشرفت‌های قابل توجهی که Starlink داشته، این سرویس هم‌اکنون در 32 کشور مختلف جهان خدمات‌رسانی می‌کند و کاربران زیادی به صورت روزانه از آن استفاده می‌کنند.
اگرچه برخی کاربران از خدمات مشتریان استارلینک ناراضی هستند، اما افراد زیادی در سراسر جهان از آن استفاده می‌کنند. در همین راستا به نظر می‌رسد که مشتریان استارلینک بطور روز افزون زیاد می‌شوند و حالا کشورهای بیشتری تحت پشتیبانی این سرویس قرار گرفته‌اند.
به گفته اسپیس ایکس، بیش از 30 کشور مختلف تحت پوشش خدمات Starlink قرار دارند. این کمپانی می‌گوید دیگر شاهد تاخیر و تعللی در خدمات‌رسانی به مشتریان نیستیم و برخلاف قبل که مشتریان دیش‌های Starlink را طی چند ماه دریافت می‌کردند، اکنون این محصولات فورا برای مشتری ارسال می‌شوند.
استارلینک تصویری را در رابطه با کشورهای تحت پشتیبانی‌اش منتشر کرده که اطلاعات جالبی را می‌توان از آن دریافت کرد. بر همین اساس، Starlink در اکثر کشورهای اروپایی، آمریکای شمالی و بخش‌هایی از آمریکای جنوبی خدمات‌رسانی می‌کند. استرالیا و نیوزیلند هم در این تصویر حضور دارند.
این سرویس اعلام کرده که بسیاری از کشورهای آفریقایی به لیست کشورهای پشتیبانی شده آن افزوده خواهند شد. انتظار می‌رود که این اتفاق تا سال 2023 میلادی رخ دهد.
استارلینک در حالی می‌گوید که هم‌اکنون در حال سرویس‌دهی به 32 کشور است که تا چند ماه پیش اعلام شده بود که سرویس‌هایش در 25 کشور فعال هستند. بنابراین چنین پیشرفتی واقعا تحسین‌برانگیز است و می‌توان به افزوده شدن کشورهای بیشتر نیز امیدوار بود.
برای یادآوری، مشتریان جدید در راستای استفاده از سرویس اینترنت ماهواره‌ای استارلینک می‌بایست دو هزینه جداگانه را بپردازند. هزینه اول مربوط به تهیه دیش Starlink است که قیمت آن 599 دلار است. دومین هزینه نیز مربوط به پرداخت اشتراک ماهیانه به قیمت 110 دلار می‌شود. در مجموع استفاده یک ساله از این سرویس چیزی نزدیک به 2 هزار دلار برای هر مشترک هزینه می‌تراشد.
تفاوت Starlink و ADSL چیست؟
در سرویس‌های ADSL روال به این صورت است که کاربران در ازای انتخاب سرویس حجمی محدود یا نامحدود، مبلغ خاصی را می‌پردازند و در صورت تمام شدن حجم بسته خود، هزینه‌های اضافی و به صورت پلکانی پرداخت می‌کنند. ضمن اینکه اداره مخابرات محل کاربر ، بایستی قادر به ارائه ADSL بوده و فاصله کاربر از این مرکز نیز، نباید مسافت طولانی باشد چرا که در صورت زیاد بودن فاصله، کاربران با افت شدید سرعت رو به رو خواهند شد. البته شرکت‌هایی که اینترنت ADSl را ارائه می‌دهند باید قوانین فیلتر کردن بعضی از سایت‌ها را با توجه به قوانین کشورشان اجرا نماید.
اما این محدودیت‌ها در اینترنت ماهواره‌ای وجود ندارد و کاربران با پرداخت هزینه‌ای ناچیز می‌توانند از یک ارتباط پرسرعت، نامحدود و بدون پروکسی استفاده کنند، در واقع سرویس‌های ماهواره‌ای برای دانلود و مصرف‌های بالا بسیار مناسب هستند.
سرعت اینترنت استارلینک چقدر خواهد بود؟
ماهواره‌های استارلینک اسپیس اکس در مدار پایینی و در فاصله ۵۶۰ کیلومتری از زمین قرار می‌گیرند. به خاطر فاصله نسبتاً اندک، اسپیس اکس مدعی شده که تأخیر چیزی بین ۳۵ الی ۳۵ میلی‌ثانیه خواهد بود. این یعنی سرعت اینترنت استارلینک برای برآورده‌سازی اکثر وظایف اینترنتی، مثلاً تجربه بازی‌های آنلاین، کافی خواهد بود. سرعت دانلود هم بسیار بالا بوده و حدوداً به ۱ گیگابایت بر ثانیه می‌رسد. اسپیس اکس هنوز اطلاعات مربوط به سرعت آپلود را به اشتراک نگذاشته است.
برای مقایسه باید گفت که سرویس اینترنت ماهواره‌ای HughesNet که همین حالا مشغول به کار است، سرعت دانلودی معادل ۲۵ مگابیت بر ثانیه ارائه می‌کند و تأخیرش نیز با تفاوتی بسیار چشمگیر به ۶۰۰ میلی‌ثانیه می‌رسد.
اخیراً یک صفحه در انجمن ردیت ایجاد شد که مدعی می‌شود نخستین تست‌های استارلینک، سرعت دانلود ۳۷ الی ۶۰ مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود بین ۴.۵ الی ۱۷.۷۰ مگابیت بر ثانیه را نشان داده‌اند. اما اسپیس اکس واکنشی به موضوع نشان نداده و این ارقام را به صورت رسمی تأیید نکرده. از سوی دیگر خبرگزاری سی‌ان‌ان در یکی از مقالات خود به ایمیلی دست پیدا کرده که ظاهراً توسط بتا تسترهای استارلینک فرستاده شده و در آن آمده سرعت «بین ۵۰ مگابیت بر ثانیه الی ۱۵۰ مگابیت بر ثانیه است و تأخیر بین ۲۰ الی ۴۰ میلی‌ثانیه.» در بخشی دیگر از همین ایمیل آمده که استارلینک قصد دارد سرعت و تأخیر را طی ماه‌های پیش رو بهبود ببخشند.
هزینه استفاده از اینترنت استارلینک
شرکت استارلینک هزینه استفاده از اینترنت ماهواره‌ای خود را، ماهانه ۹۹ دلار اعلام کرده است. اما توجه داشته باشید که این صرفاً هزینه مصرف اینترنت شماست. علاوه بر این شما باید یک دستگاه مخصوص از استارلینگ بخرید. این دستگاه که آنتنی شبیه دیش ماهواره دارد، امکان ارتباط با ماهواره‌های استارلینک را فراهم می‌کنند. برای خرید تجهیزات لازم هم باید ۴۹۹ دلار پول پرداخت کنید.
البته توجه داشته باشید که این قیمت فعلاً برای نسخه آزمایشی اعلام شده است و ممکن است در نسخه اصلی قیمت بالاتر هم برود. اما باید بدانیم که این قیمت به طور ماهانه برای ایرانی‌ها بسیار گران محسوب می‌شود.
استارلینک در ایران
اگرچه ازلحاظ تئوری می‌توان از اینترنت ماهواره‌ای در هرکجای دنیا استفاده کرد و تنها لازمه‌ی آن داشتن یک آنتن است، ولی اسپیس ایکس خیلی واضح بارها اعلام کرده است که قصد ارائه‌ی اینترنت ماهواره‌ای بدون اجازه‌ی دولت‌ها را ندارد.
گویین شاتول (Gwynne Shotwell) رئیس و مدیر ارشد عملیاتی اسپیس ایکس پیش از این گفته بود که شرکتش قصد شکستن قوانین کشورها را ندارد و به‌همین دلیل شرکت متبوعش از همین حالا کشور به کشور و دولت به دولت برای ارائه خدمات اینترنت ماهواره‌ای در حال مذاکره است.
البته حتی اگر اسپیس ایکس در مذاکره با مسئولان ایرانی موفق به‌کسب اجازه‌ی سرویس‌دهی در ایران شود، بسیار بعید است که به‌دلیل تحریم‌های آمریکا بتواند «به‌صورت رسمی» سرویس اینترنت خود را در ایران ارائه دهد.
آنتن‌های استارلینک بنا به ماهیت‌شان باید از موقعیت دقیق جغرافیایی خود مطلع باشند تا بتوانند با تنظیم خودکار زاویه‌ی دیش (تنها هنگام راه‌اندازی اولیه) در بهترین وضعیت برای ارتباط با ماهواره قرار بگیرند. این یعنی اسپیس ایکس «اگر بخواهد» می‌تواند از موقعیت هر آنتن استارلینک باخبر باشد و آنتن‌هایی که در کشورهای غیرمجاز هستند را از کار بیندازد. حتی اگه این کار هم ممکن نبود، اسپیس ایکس می‌تواند ماهواره‌های خود را طوری تنظیم کند که هنگام عبور از بعضی کشورها سیگنالی ارسال نکنند؛ مخصوصاً اینکه کشورهایی مثل روسیه، چین و هند قابلیت منهدم کردن ماهواره در مدار را دارند و اسپیس ایکس هم علاقه‌ای به ایجاد تنش با این کشورها ندارد.
محتمل‌ترین سناریو برای ارائه سرویس در چنین کشورهایی، فروش پهنای باند به ISP-های آن کشورها است تا آن‌ها پس از اعمال کردن قوانین و محدودیت‌های کشور خود، اینترنت ماهواره‌ای استارلینک را ازطریق روش‌های متداول مثل اینترنت موبایل، DSL یا فیبر نوری به کاربر برسانند. این یعنی استارلینک برای این کشورها نقش ستون فقرات یا Back Bone اینترنت را بازی می‌کند؛ چیزی شبیه کابل‌های اینترنت زیر اقیانوس. در چنین حالتی، اسپیس ایکس می‌تواند در عین درآمدزایی و فراهم‌کردن غیر مستقیم اینترنت، از ایجاد تنش با چنین کشورهایی جلوگیری کند.